1 Ὕστερα μοῦ ἔδειξε τὸν ποταμὸν τοῦ νεροῦ τῆς ζωῆς, ποὺ ἔλαμπε σὰν κρύσταλλο καὶ ὁ ὁποῖος ἐπήγαζε ἀπὸ τὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίου.
2 Εἰς τὸ μέσον τῆς πλατείας της, καὶ ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος τοῦ ποταμοῦ καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο, ὑπῆρχε δένδρον ζωῆς, τὸ ὁποῖον κάνει καρποὺς δώδεκα φορές, μίαν κάθε μῆνα, καὶ τὰ φύλλα τοῦ δένδρου χρησιμεύουν πρὸς θεραπείαν τῶν ἐθνῶν.
3 Δὲν θὰ ὑπάρχῃ πλέον ἐκεῖ κανένα ἀνάθεμα. Ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίου θὰ εἶναι ἐκεῖ, καὶ οἱ δοῦλοί του θὰ τὸν λατρεύουν·
4 θὰ ἰδοῦν τὸ πρόσωπόν του καὶ τὸ ὄνομά του θὰ εἶναι εἰς τὰ μέτωπά των.
5 Νύχτα δὲν θὰ ὑπάρχῃ πλέον καὶ δὲν θὰ ὑπάρχῃ ἀνάγκη ἀπὸ λυχνάρι καὶ φῶς τοῦ ἡλίου, διότι ὁ Κύριος ὁ Θεὸς θὰ τοὺς φωτίζῃ καὶ θὰ βασιλεύσουν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
6 Ὕστερα μοῦ εἶπε, «Αὐτοὶ οἱ λόγοι εἶναι ἀξιόπιστοι καὶ ἀληθινοί. Ὁ Κύριος ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων τῶν προφητῶν ἔστειλε τὸν ἄγγελόν του νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους του ἐκεῖνα ποὺ πρέπει νὰ γίνουν γρήγορα.
7 Καὶ ἰδού, ἔρχομαι γρήγορα. Μακάριος ἐκεῖνος ποὺ τηρεῖ τὰ λόγια τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου αὐτοῦ.
8 Ἐγὼ ὁ Ἰωάννης εἶμαι ποὺ ἄκουσα καὶ εἶδα αὐτά. Καὶ ὅταν τὰ ἄκουσα καὶ τὰ εἶδα, ἔπεσα εἰς τὰ πόδια τοῦ ἀγγέλου, ποὺ μοῦ τὰ ἔδειχνε, διὰ νὰ τὸν προσκυνήσω.
9 Ἀλλ᾽ αὐτὸς μοῦ εἶπε, «Πρόσεξε, μή! Εἶμαι δοῦλος σὰν ἐσένα καὶ σὰν τοὺς ἀδελφούς σου τοὺς προφήτας καὶ ἐκείνους ποὺ τηροῦν τὰ λόγια τοῦ βιβλίου αὐτοῦ. Τὸν Θεὸν νὰ προσκυνήσῃς».
10 Καὶ προσέθεσε, «Μὴ σφραγίσῃς τὰ λόγια τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, διότι ὁ καιρὸς πλησιάζει.
11 Ὅποιος κάνει τὸ κακόν, ἂς κάνῃ ἀκόμη τὸ κακόν, ὁ ρυπαρὸς ἂς εἶναι ἀκόμη ρυπαρός, ὁ καλὸς ἂς κάνῃ ἀκόμη τὸ καλόν, καὶ ὁ ἅγιος ἂς ἁγιασθῇ ἀκόμη.
12 Ἰδού, ἔρχομαι γρήγορα, καὶ φέρω μαζί μου τὴν ἀνταμοιβήν μου, διὰ νὰ ἀποδώσω εἰς τὸν καθένα σύμφωνα πρὸς τὸ ἔργον του.
13 Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ τελευταῖος, ἡ ἀρχὴ καὶ τό τέλος».
14 Μακάριοι ἐκεῖνοι ποὺ ἐκτελοῦν τὰς ἐντολάς του, διὰ νὰ ἔχουν δικαίωμα εἰς τὸ δένδρον τῆς ζωῆς καὶ διὰ νὰ μποῦν εἰς τὴν πόλιν ἀπὸ τὰς πύλας.
15 Ἔξω τὰ σκυλιά, οἱ μάγοι καὶ οἱ πόρνοι, οἱ φονηάδες καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ καθένας ποὺ ἀγαπᾶ καὶ κάνει τὸ ψεῦδος.
16 «Ἐγὼ ὁ Ἰησοῦς ἔστειλα τὸν ἄγγελόν μου σ᾽ ἐσᾶς μὲ τὴν μαρτυρίαν αὐτὴν διὰ τὰς ἐκκλησίας. Ἐγὼ εἶμαι ἡ ρίζα καὶ τὸ γένος τοῦ Δαυΐδ, τὸ λαμπρὸ πρωϊνὸ ἀστέρι».
17 Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουν, «Ἔρχου». Καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀκούει, ἂς πῇ, «Ἔλα». Καὶ ἐκεῖνος ποὺ διψᾶ ἂς ἔλθῃ, καὶ ἐκεῖνος ποὺ τὸ ἐπιθυμεῖ, ἂς πάρῃ νερὸ ζωῆς δωρεάν.
18 Ἐγὼ διαβεβαιῶ καθένα ποὺ ἀκούει τὰ λόγια τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, ὅτι ἐὰν προσθέσῃ κανεὶς εἰς αὐτά, θὰ προσθέσῃ εἰς αὐτὸν ὁ Θεὸς τὰς πληγὰς ποὺ εἶναι γραμμέναι εἰς τοῦτο τὸ βιβλίον·
19 ἐὰν ἀφαιρέσῃ κανεὶς ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας αὐτῆς, θὰ ἀφαιρέσῃ ὁ Θεὸς τὸ μερίδιόν του ἀπὸ τὸ δένδρον τῆς ζωῆς καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν, ποὺ εἶναι γραμμένα εἰς τοῦτο τὸ βιβλίον.
20 Ἐκεῖνος ποὺ μαρτυρεῖ αὐτὰ λέγει, «Ναί, ἔρχομαι γρήγορα». Ἀμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ.