1 Ὁ Παῦλος, ὁ Σιλουανὸς καὶ ὁ Τιμόθεος πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ Πατρὶ καὶ τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις νὰ εἶναι σ᾽ ἐσᾶς καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν τὸν Πατέρα μας καὶ ἀπὸ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
2 Εὐχαριστοῦμεν τὸν Θεὸν πάντοτε δι᾽ ὅλους σας, ὅταν σᾶς ἀναφέρωμεν εἰς τὰς προσευχάς μας,
3 ἐνθυμούμενοι συνεχῶς ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατέρα μας ὅτι ἡ πίστις σας ἐκδηλώθηκε εἰς δρᾶσιν, ἡ ἀγάπη σας εἰς κόπους καὶ ἡ ἐλπίδα σας διὰ τὸν Κύριόν μας Ἰησοῦν Χριστὸν εἰς ὑπομονήν.
4 Γνωρίζομεν, ἀδελφοί, ἀγαπημένοι ἀπὸ τὸν Θεόν, ὅτι ἔχετε ἐκλεγῆ,
5 διότι τὸ εὐαγγέλιον τὸ ὁποῖον ἐκηρύξαμεν ἦλθε σ᾽ ἐσᾶς, ὄχι μόνον μὲ λόγια ἀλλὰ καὶ μὲ δύναμιν καὶ μὲ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ μὲ πλήρη βεβαιότητα, γνωρίζετε δὲ πῶς ἐφερθήκαμε μεταξύ σας πρὸς χάριν σας.
6 Καὶ σεῖς ἐγίνατε μιμηταί μας καὶ τοῦ Κυρίου, διότι ἐδεχθήκατε τὸ κήρυγμα, μέσα σὲ πολλὴν θλῖψιν, μὲ χαρὰν ποὺ δίνει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα,
7 ὥστε νὰ γίνετε ὑπόδειγμα εἰς ὅλους ποὺ ἔγιναν πιστοὶ εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Ἀχαΐαν.
8 Διότι ἀπὸ σᾶς ἀντήχησε ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ὄχι μόνον εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Ἀχαΐαν, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον ἔγινε γνωστὴ ἡ πίστις σας πρὸς τὸν Θεόν, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ ἀνάγκη νὰ ποῦμε ἐμεῖς τίποτε.
9 Διότι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἀναφέρουν γιὰ μᾶς, τί εἴδους ἐπίσκεψιν σᾶς ἐκάναμε καὶ πῶς ἐπιστρέψατε ἀπὸ τὰ εἴδωλα πρὸς τὸν Θεόν, ὥστε νὰ δουλεύετε Θεὸν ζωντανὸν καὶ ἀληθινόν,
10 καὶ νὰ ἀναμένετε ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς τὸν Υἱόν του, τὸν ὁποῖον ἀνέστησε ἀπὸ τοὺς νεκρούς, τὸν Ἰησοῦν, ὁ ὁποῖος μᾶς σώζει ἀπὸ τὴν ἐρχομένην ὀργήν.