5 Zeuen begiz ikusiko duzue hau, eta esango: “Handia da Jauna, baita Israelgo mugez harantzago ere” ».
6 Honela diotse Jaun ahalguztidunak apaizei: «Semeak aita ohoratzen du, bai morroiak ere nagusia. Beraz, ni aita baldin banauzue, non da zor didazuen ohorea? Zeuen nagusi banauzue, non da zor didazuen begirunea? Zuek, apaizok, mespretxatu egiten nauzue, eta “Zertan mespretxatu zaitugu, bada?” galdetzen oraindik.
7 Behar ez bezalako janariak dakartzazue nire aldarera, eta “Zertan iraindu zaitugu, bada?” diozue. Nire aldareak ez diola axolarik esanez iraintzen nauzue.
8 Oparitzat abere itsua eskaintzea ez al dago gaizki? Eta abere herrena edo gaixoa eskaintzea ez al dago gaizki? Eskaini, bada, horiek zeuen gobernariari, ea atsegin dituen edota aurpegi alaia jartzen dizuen. Hala diot nik, Jaun ahalguztidunak.
9 Eta oraindik ere, zuetaz errukitzeko eskatzen diozue Jainkoari! Horrelako eskaintzak egiten dizkiozuelarik, aurpegi alaia jarriko ote dizue? Hala diot nik, Jaun ahalguztidunak.
10 Hobe zuetakoren batek tenpluko ateak itxiko balitu, nire aldarean alferrikako surik gehiago ez egiteko. Ez zaituztet gogoko, eta zuen eskaintza ez dut atsegin. Hala diot nik, Jaun ahalguztidunak.
11 Ekialdetik mendebaldera, herri guztiek aitortzen dute nire izen handia, eta nonahi erretzen didate intsentsua eta behar bezalako oparia eskaintzen. Herri guztiek aitortzen dute nire izen handia —dio Jaun ahalguztidunak—.