16 غلام خود را فرا میخوانم، اما پاسخم نمیدهد؛باید به دهان خویش از او التماس کنم.
17 نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است،و وجودم برای فرزندانِ مادرم چندشآور.
18 کودکان نیز مرا خوار میشمرند،و چون برمیخیزم بر ضد من سخن میگویند.
19 محرمانِ رازم جملگی از من بیزارند،آنان که دوستشان میدارم بر ضد من برخاستهاند.
20 پوستی بر استخوان بیش نیستم؛به تارِ مویی بندم و بس.
21 بر من ترحم کنید! بر من ترحم کنید، ای دوستان من!زیرا که دست خدا مرا زده است.
22 چرا همچون خدا بر من جفا میکنید؟آیا از خوردن گوشت تنم سیر نشدهاید؟