1 پس اِلیهو در ادامه گفت:
2 «ای حکیمان، سخنان مرا بشنوید،و ای دانایان، به من گوش فرا دهید؛
3 زیرا گوش، سخنان را میسنجد،همچنان که کام، خوراک را میچِشَد.
4 بیایید تا آنچه را درست است برای خود اختیار کنیم،و آنچه را نیکوست در میان خود فرا گیریم.
5 «ایوب میگوید: ”من بیگناهم.خدا حق مرا از من دریغ داشته است.
6 اگرچه حق با من است، دروغگو شمرده شدهام؛هرچند بری از هر نافرمانیام، جراحتم علاجناپذیر است.“
7 کدام انسان مانند ایوب است،که تمسخر را همچون آب مینوشد؟
8 با بدکاران همراه میشود،و با شریران راه میرود؟
9 زیرا گفته است: ”انسان را از خشنود ساختنِ خداسودی عاید نمیشود.“
10 «پس ای مردان فهیم، سخنم را بشنوید:حاشا از خدا که بدی کند،و از قادر مطلق که شرارت ورزد!
11 زیرا او انسان را بر حسب عملش مکافات میدهد،و هر کس را موافق راهش سزا میرساند.
12 براستی که خدا بدی نمیکند،و قادر مطلق عدالت را مخدوش نمیسازد.
13 کیست که ادارۀ زمین را به وی سپرده باشد؟کیست که او را به ریاست بر تمامی جهان نصب کرده باشد؟
14 اگر دل خود را بر آن نهدکه روح و نَفَس خویش را نزد خود بازگیرد،
15 تمامی بشر با هم هلاک خواهند شد،و آدمی به خاک باز خواهد گشت.
16 «اگر فهم داری، این را بشنو،و به آنچه میگویم گوش فرا ده.
17 آیا آن که از عدالت نفرت دارد میتواند حکومت کند؟آیا آن عادلِ قدیر را محکوم میکنی؟
18 همان که پادشاه را گوید: ”پست هستی،“و نُجَبا را که: ”شریرید.“
19 همان که از امیران جانبداری نمیکند،و غنی را بر فقیر ترجیح نمیدهد،زیرا که جملگی کارِ دست اویند؟
20 در لحظهای میمیرند؛مردمان در نیمۀ شب به لرزه درآمده، درمیگذرند،و قدرتمندان بدون دخالت دستِ انسان از میان برداشته میشوند.
21 «زیرا چشمان او بر راههای انسان است،و تمامی قدمهای وی را میبیند.
22 هیچ تاریکی یا ظلمت غلیظی نیستکه بدکاران خود را در آن پنهان کنند.
23 خدا نیازی ندارد انسان را بیشتر بیازماید،که نیاز باشد انسان به جهت داوری به حضور او بیاید.
24 زورآوران را بیتفحص خُرد میکند،و دیگران را بر جای ایشان مینشاند.
25 پس او از اعمالشان آگاه است،و ایشان را شبانه سرنگون میسازد، و لِه میشوند.
26 ایشان را به سبب شرارتشان میزنَد،در مکانی که همه ببینند،
27 زیرا از پیرویِ او منحرف شدند،و به هیچیک از راههای او اعتنا نکردند،
28 چندان که سبب گردیدند فریاد بینوایان به حضور او برسد،و او فریاد ستمدیدگان را بشنود.
29 اگر خاموش مانَد، کیست که او را محکوم تواند کرد؟اگر روی خویش نهان سازد، کیست که بر وی نظر تواند کرد؟بر ملّت و بر فرد به یکسان سلطه دارد،
30 تا مرد خدانشناس سلطنت نکند و برای مردم دام نگسترد.
31 «آیا کسی هست که به خدا گفته باشد،”جزا یافتم و دیگر خطا نخواهم کرد؛
32 آنچه را نمیبینم، به من بیاموز؛و اگر گناه کردهام، دیگر نخواهم کرد“؟
33 پس آیا خدا باید بر وفقِ مرادِ تو پاداشت دهد،حال آنکه تو از این اِبا داری؟تصمیم با توست، نه با من؛پس آنچه صواب میدانی، بگو.
34 «اشخاص فهیم مرا خواهند گفت،و مرد حکیمی که سخنم را بشنود خواهد گفت:
35 ”ایوب بدون شناخت سخن میگوید،و سخنانش خالی از بصیرت است.“
36 کاش ایوب تا به نهایت آزموده شود،زیرا همچون شریران پاسخ میدهد؛
37 زیرا سرکشی را بر گناه خود میافزاید،و در میان ما به تمسخر دستک میزند،و بر ضد خدا سخنان بسیار میگوید!»