20 «از آنجا که شکمش هیچ سیری نمی‌شناسد،نمی‌گذارد هیچ چیزی که مایۀ لذت اوست از چنگش به در رود.
21 دیگر چیزی نمانده که نخورده باشد،از این رو کامروایی‌اش را دوامی نخواهد بود.
22 در اوجِ رفاه خویش، در تنگی خواهد بود.دست همۀ مفلوکان بر او بلند خواهد شد.
23 آنگاه که شکم خویش را پر می‌کند،خدا آتش خشمِ خویش را بر او خواهد فرستاد،و حینی که می‌خورَد آن را بر او خواهد بارانید.
24 هرچند از سِلاح آهنین بگریزد،تیر برنجین او را خواهد سُفت.
25 آن را بیرون می‌کِشد و از پشت او به در می‌آید؛نوکِ برّاق آن از زهره‌اش خارج می‌شود.ترس و وحشت او را فرا می‌گیرد؛
26 تاریکی مطلق برای خزائنش مقرر است.آتشِ ندمیده او را در کام خواهد کشید،و آنچه را در خیمۀ او باقی است خواهد خورد.