2 اینک دهان خویش می‌گشایم،و زبان در دهانم به سخن می‌آید.
3 سخنانم از صداقتِ دلم برمی‌خیزد،و لبانم آنچه را که می‌داند خالصانه بازمی‌گوید.
4 روحِ خدا مرا آفریده است،و نَفَسِ قادر مطلق مرا حیات می‌بخشد.
5 اگر می‌توانی مرا پاسخ دِه؛خویشتن را مهیا ساز و در برابرم بایست.
6 هان من نیز نزد خدا همچون تو هستم؛من نیز از گِل سرشته شده‌ام.
7 اینک هیبت من تو را نترساند،و وقارم بر تو سنگینی نکند.
8 «به‌یقین که در گوش من سخن گفتی،و آواز سخنت را شنیدم.