1 بیاد ایشان آور که حکام و سلاطین رااطاعت کنند و فرمانبرداری نمایند و برای هرکار نیکو مستعد باشند،
2 و هیچکس را بدنگویند و جنگجو نباشند بلکه ملایم و کمال حلم را با جمیع مردم بهجا آورند.
3 زیرا که ما نیز سابق بیفهم و نافرمانبردار وگمراه و بنده انواع شهوات و لذات بوده، در خبث و حسد بسر میبردیم که لایق نفرت بودیم و بریکدیگر بغض میداشتیم.
4 لیکن چون مهربانی ولطف نجاتدهنده ما خدا ظاهر شد،
5 نه بهسبب اعمالی که ما به عدالت کرده بودیم، بلکه محض رحمت خود ما را نجات داد به غسل تولد تازه وتازگیای که از روحالقدس است؛
6 که او را به ما به دولتمندی افاضه نمود، به توسط نجاتدهنده ماعیسی مسیح،
7 تا به فیض او عادل شمرده شده، وارث گردیم بحسب امید حیات جاودانی.
8 این سخن امین است و در این امور میخواهم تو قدغن بلیغ فرمایی تا آنانی که به خدا ایمان آورند، بکوشند که در اعمال نیکو مواظبت نمایند، زیرا که این امور برای انسان نیکو و مفیداست.
9 و از مباحثات نامعقول و نسب نامهها و نزاعهاو جنگهای شرعی اعراض نما زیرا که بیثمر وباطل است.
10 و از کسیکه از اهل بدعت باشد، بعد از یک دو نصیحت اجتناب نما،
11 چون میدانی که چنین کس مرتد و از خود ملزم شده درگناه رفتار میکند.
12 وقتی که ارتیماس یا تیخیکس را نزد توفرستم، سعی کن که در نیکوپولیس نزد من آیی زیرا که عزیمت دارم زمستان را در آنجا بسر برم.
13 زیناس خطیب و اپلس را در سفر ایشان به سعی امداد کن تا محتاج هیچچیز نباشند.
14 و کسان ما نیز تعلیم بگیرند که در کارهای نیکومشغول باشند برای رفع احتیاجات ضروری، تابی ثمر نباشند.