24 و جان من میگوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.
25 خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را میطلبند نیکو است.
26 خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.
27 برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد.
28 به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است.
29 دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد.
30 رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود.