1 ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین.
2 میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است.
3 ما یتیم و بیپدر شدهایم و مادران ما مثل بیوهها گردیدهاند.
4 آب خود را به نقره مینوشیم و هیزم ما به مافروخته میشود.
5 تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیدهاند وخسته شده، راحت نداریم.
6 با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم.
7 پدران ما گناه ورزیده، نابود شدهاند و مامتحمل عصیان ایشان گردیدهایم.
8 غلامان بر ما حکمرانی میکنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد.
9 از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش مییابیم.
10 پوست ما بهسبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است.
11 زنان را در صهیون بیعصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا.
12 سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند.
13 جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم میافتند.
14 مشایخ از دروازهها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش.
15 شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید.
16 تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم.
17 از این جهت دل ما بیتاب شده است و بهسبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است.
18 یعنی بهخاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش میکنند.
19 اما توای یهوه تا ابدالاباد جلوس میفرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود.
20 پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نمودهای.
21 ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن.