36 و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست.
37 کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد.
38 آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟
39 پس چرا انسان تا زنده است و آدمی بهسبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟
40 راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم.
41 دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم،
42 (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.