1 روزی می‌آید که مردم می‌سرایند و می‌گویند:«خداوندا تو را ستایش می‌کنم. تو از من خشمگین بودی!امّا دیگر خشمگین نیستی و مرا تسلّی می‌دهی.
2 خداوند، نجات‌دهندهٔ من است.من به او توکّل می‌کنم و دیگر ترسان نیستم.خداوند به من قدّرت و توانایی می‌بخشد،او نجات‌دهندهٔ من است.
3 همان‌قدر که آب گوارا به جانهای تشنه صفا می‌بخشد،همان اندازه قوم خدا از نجاتی که او به آنها می‌دهد، خشنودند.»
4 روزی می‌آید که مردم می‌سرایند و می‌گویند:«خداوند را سپاس گویید، از او مدد بخواهید!به همهٔ ملّتها بگویید او چه کرده است!به آنها بگویید او چقدر بزرگ است!
5 برای کارهای بزرگ خداوند سرودی تازه بسرایید،به تمام مردم دنیا این خبر را برسانید،
6 همهٔ کسانی‌که در صهیون هستند، با فریاد بسرایند!خدای قدّوس اسرائیل عظیم است،و در میان قوم خود زندگی می‌کند.»