8 دیگر آنها به قربانگاههایی که به دست خود ساختهاند توکّل نخواهند کرد و اعتمادی به ساختههای دست خود -مثل شمایل الههٔ اشره و جایگاه سوزاندن بخورها- نخواهند داشت.
9 وقتی آن روز برسد، شهرهای مستحکم ایشان متروک و ویران خواهند شد، مثل وقتی که مردم شهرهای حویان و اموریان در مقابل قوم اسرائیل شهرهای خود را ترک و فرار کردند.
10 ای اسرائیل، خدایی را که تو را نجات میدهد و از تو مثل صخرهٔ محکم حمایت میکند فراموش کردهای. در عوض برای خود باغچههای مقدّس ساختهای تا خدایان بیگانگان را پرستش کنی.
11 امّا حتّی اگر گیاهان جوانه بزنند و شکوفه بدهند، در همان صبحگاهی که آنها را کاشتی، هیچ محصولی برایت به بار نخواهند آورد. نصیب تو فقط زحمت و درد بیدرمان خواهد بود.
12 ملّتهای قوی در تب و تابند و با صدایی شبیه به امواج دریا نعره میکشند.
13 ملّتها مانند امواج خروشان پیش میروند، امّا خداوند آنها را تنبیه میکند و آنها عقبنشینی میکنند. آنها مثل گرد و خاکی در دامنهٔ یک کوه یا کاهی در برابر گردباد به اطراف پراکنده میشوند.
14 آنها هنگام غروب موجب وحشت هستند امّا در صبح اثری از آنها نیست. این است سرنوشت کسانیکه سرزمین ما را غارت میکند.