1 روزی میرسد که پادشاهی امین و درستکار و رهبرانی عادل و با انصاف، بر مردم حکومت خواهند کرد.
2 هر یک از آنها مانند پناهگاهی در برابر باد، حفاظی در برابر توفان و مثل نهرهای آبی در کویر یا سایهٔ صخرهٔ عظیمی در زمین بیآب و علف خواهند بود.
3 چشمها و گوشهای آنها برای دیدن و شنیدن نیازهای مردم باز خواهد بود.
4 آنها دیگر ناشکیبا و بیحوصله نخواهند بود. با ادراک عمل میکنند و حرف دلشان را با صداقت میگویند.
5 دیگر کسی احمق را، محترم، و آدم رَذل را، امین نخواهد دانست.
6 آدم احمق، احمقانه سخن میگوید و در اندیشهٔ انجام کارهای شرارتآمیز است. آنچه میکند و آنچه میگوید توهینی است به خداوند. او هیچ وقت به گرسنگان غذا و به تشنگان چیزی برای نوشیدن نمیدهد.
7 آدم تبهکار، شریر است و کارهای شرارتآمیز انجام میدهد. او برای فلاکت بیچارگان توطئه میکند و برای محروم کردن آنها از حقّشان دروغ میگوید.