14 خدای قدّوس اسرائیل -خداوندی که منجی توست- می‌گوید:«برای نجات تو ارتشی را برضد بابل خواهم فرستاد،و دروازه‌های شهر را درهم خواهم شکست،و فریاد مردم آن شهر به گریه تبدیل خواهد شد.
15 من خداوند، خدای قدّوس تو هستم.ای اسرائیل، من تو را آفریدم و من پادشاه تو هستم.»
16 در سالیان گذشته، خداوند راهی از درون دریا،و طریقی از میان رودهای پرپیچ و خم گشود.
17 او ارتشی نیرومند-ارتشی مجهّز به ارّابه‌های جنگی و سواره‌نظام- را به سوی نابودی رهبری کرد.آنها سقوط کردند و هیچ‌وقت برنخاستند،و مثل شعلهٔ یک چراغ خاموش شدند.
18 خداوند می‌گوید:«به آنچه در قدیم رُخ داد، متّکی نباشو با خاطرات گذشته زندگی نکن.
19 به کارهای تازه‌ای که می‌کنم نگاه کن.آنها در حال وقوع هستند، تو می‌توانی آنها را هم اکنون ببینی!من راهی از داخل بیابان خواهم ساختو در آنجا نهرهای آب برایت جاری خواهم کرد.
20 وقتی نهرهای آب را در بیابان جاری سازمو آب کافی به قوم برگزیدهٔ خودم بدهم،آنگاه حتّی حیوانات وحشی نیز حرمت مرا نگاه خواهند داشت،و شغال و شترمرغها هم مرا ستایش خواهند کرد.