20 وقتی نهرهای آب را در بیابان جاری سازمو آب کافی به قوم برگزیدهٔ خودم بدهم،آنگاه حتّی حیوانات وحشی نیز حرمت مرا نگاه خواهند داشت،و شغال و شترمرغها هم مرا ستایش خواهند کرد.
21 آنها قومی هستند که من برای خودم آفریدم،و آنها با سراییدن سرودها مرا ستایش خواهند کرد!»
22 خداوند می‌گوید:«ای اسرائیل تو از دست من خسته شدی،و دیگر مرا پرستش نکردی.
23 تو قربانی‌های سوختنی از گوسفندان خود به حضور من نیاوردی،و با قربانی‌های خود احترام مرا نگاه نداشتی.من با انتظار دریافت هدایا، باری بردوش تو نبودم،و با توقع سوزاندن بُخور تو را خسته نکردم.
24 تو برای من بُخور نخریدیو مرا با چربی‌های حیوانات خودت راضی نکردی.در عوض تو با گناهان خودت باری بر دوش من شدی،با خطاهایی که مرتکب شده‌ای مرا خسته کردی.
25 با وجود این، من خدایی هستم که گناهان تو را می‌بخشد،چون این ذات من است.من از گناهانت برضد تو استفاده نخواهم کرد.
26 «بیا تا به دادگاه برویم، اتّهامات خود را بیاور!دعوی خود را ارائه کن تا ثابت کند حق با توست!