1 ای اورشلیم تو مثل زن نازایی بودی که هیچ فرزندی نداشت،امّا اکنون می‌توانی با صدای بلند و با شادی بسرایی،چون تعداد فرزندان تو بیشتر از زنی استکه شوهرش همیشه با او بوده است.
2 چادری را که در آن زندگی می‌کنید بزرگتر،ریسمانهای آن را بلندتر و میخهای آن را محکمتر کنید!
3 مرزهای خود را از هر سو گسترش دهید،قوم شما تمام سرزمینهایی را که اکنون در تصرّف سایر ملّتهاست پس خواهند گرفت.شهرهایی که الآن متروک هستند، از جمعیّت پُر خواهند شد.
4 نترس! دیگر رسوا و تحقیر نخواهی شد.تو بی‌وفایی روزهای جوانی خود راو تنهایی غم‌انگیز خود را در روزگار بیوگی فراموش خواهی کرد.
5 آفرینندهٔ تو که نامش خداوند متعال استمثل شوهری حامی تو خواهد بود.خدای قدّوس اسرائیل-و حکمران تمام جهان- تو را نجات خواهد داد.
6 ای اسرائیل، تو مثل زن جوانی هستیکه شوهرش او را ترک کرده و بسیار افسرده است.امّا خداوند تو را دوباره به سوی خودش می‌خواند و می‌گوید:
7 «برای یک لحظهٔ کوتاه تو را ترک کردم،اکنون با محبّت پایدار تو را برمی‌گردانم.