1 فکر نکنید که خداوند آن‌قدر ضعیف است که نمی‌تواند شما را نجات دهد یا آن‌قدر کَر است که فریاد شما را برای کمک نمی‌شنود.
2 به‌خاطر گناهان شماست که او حرف شما را نمی‌شنود. این گناهان شماست که بین شما و خدا -حتّی در وقتی که می‌خواهید او را پرستش کنید- جدایی ایجاد کرده است.
3 شما مرتکب گناهان دروغگویی، خشونت، و قتل شده‌اید.
4 شما به دادگاه می‌روید، ولی حقیقت را نمی‌گویید. شما می‌خواهید با دروغ در دعوا برنده شوید. نقشه‌های خود را برای آزار دیگران دنبال می‌کنید.
7 شما دایماً در اندیشهٔ توطئه‌های شرارت‌بار هستید، و می‌خواهید هرچه سریعتر آن نقشه‌ها اجرا شوند. برای کشتن آدمهای بی‌گناه هیچ‌وقت تأمل نمی‌‌کنید. هر جا می‌روید خرابی و ویرانی بجا می‌گذارید،
8 و وقتی شما آنجا هستید، کسی در امن و امان نیست. هرچه می‌کنید بی‌عدالتی است. شما مسیری ناراست را دنبال می‌کنید و هیچ‌وقت کسی‌که از آن راه برود در امن و امان نخواهد بود.