2 «این است فریضهای که خداوند در شریعت خود بدان امر فرموده است: بنیاسرائیل را بگویید گوسالۀ مادۀ سرخ و بیعیبی که هرگز زیر یوغ نرفته باشد نزد شما بیاورند.
3 آن را به اِلعازار کاهن بدهید تا بیرون از اردوگاه برده شده، در حضور او ذبح شود.
4 آنگاه اِلعازار کاهن به انگشت خویش از خون آن برگیرد، و آن را هفت بار به سمت جلوی خیمۀ ملاقات بپاشد.
5 و گوساله در برابر چشمان وی سوزانده شود؛ پوست و گوشت و خون با فضولات آن سوزانده شود.
6 و کاهن چوب سرو با زوفا و پارچۀ قرمز گرفته، آنها را در شعلۀ گوساله بیفکند.
7 سپس کاهن جامۀ خود را بشوید و بدنش را به آب غسل دهد. پس از آن میتواند به اردوگاه داخل شود، ولی تا شامگاه نجس باشد.
8 مردی که گوساله را سوزانده است نیز جامۀ خود را به آب بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد، و او نیز تا شامگاه نجس باشد.