25 اسرائیل تمامی شهرهای اَموریان را گرفت و در همۀ آنها ساکن شد، یعنی در حِشبون و در تمامی دهاتش.
26 حِشبون، شهر سیحون پادشاه اَموریان بود. او قبل از آن با پادشاه پیشینِ موآب جنگیده و تمامی سرزمین او را تا به اَرنون از دستش به در آورده بود.
27 از همین رو تصنیف‌سرایان می‌گویند:«به حِشبون بیایید، بگذارید بنا شود؛بگذارید شهر سیحون احیا گردد.
28 زیرا آتش از حِشبون برآمد،و شعله‌ای از شهر سیحون.عارِ موآب را سوزانید،و بلندیهای اصلی اَرنون را.
29 وای بر تو ای موآب!تو هلاک شدی، ای قوم کِموش!کِموش پسران خود را چون فراریان تسلیم نمود،و دختران خویش را چون اسیران،به سیحون، پادشاه اَموریان.
30 پس سرنگونشان کردیم،و حِشبون تا به دیبون نابود شد؛آنها را تا به نوفَخ منهدم کردیمو ویرانی تا به میدِبا رسید.»
31 بدین‌سان اسرائیل در سرزمین اَموریان اقامت گزید.