20 «تنها دو چیز به من عطا فرما،که آنگاه خود را از حضور تو پنهان نخواهم کرد:
21 دست خویش از من برگیر،و هیبتت مرا مترسانَد.
22 آنگاه بخوان و من پاسخ خواهم داد،یا بگذار من بگویم، و تو مرا پاسخ دِه.
23 خطایا و گناهانم چقدر است؟نافرمانی و گناهم را بر من معلوم دار.
24 چرا رویت را پنهان میکنی،و مرا دشمن خویش میشماری؟
25 آیا برگی رانده از باد را میترسانی،و کاهِ خشکیده را تعقیب میکنی؟
26 زیرا چیزهای تلخ بر ضد من مینویسی،و گناهان جوانیام را میراث من میگردانی.