20 باشد که چشمان خودشان نظارهگرِ نابودیشان باشد،باشد که از غضبِ قادر مطلق بنوشند!
21 زیرا او را از آنچه پس از او بر سرِ اهل خانهاش میآید چه باک،آنگاه که شمار ماههای زندگیاش قطع میگردد؟
22 «آیا خدا را دانش توان آموخت؟حالآنکه او خود والامرتبگان را داوری میکند.
23 یکی در اوج قوّت میمیرد،و در کمالِ آسایش و امنیت؛
24 شکمش سیر است، و مغز استخوانهایش تر و تازه.
25 دیگری در تلخی جان میمیرد،و طعم سعادت را هرگز نمیچشد.
26 هر دو در کنار هم در دل خاک میخوابند،و کرمها ایشان را میپوشاند.