22 اما خدا به نیروی خویش قدرتمندان را برمی‌کَنَد؛چون او برمی‌خیزد، هیچ‌کس از حیات خود مطمئن نتواند بود.
23 ایشان را امنیت می‌بخشد، و بر آن تکیه می‌کنند،اما چشمان او بر راههایشان است.
24 چند صباحی سر‌افراز می‌شوند، و بعد نیست می‌گردند؛پست می‌شوند، و مانند دیگران رخت برمی‌بندند،و همچون سَرِ سنبله‌های گندم بریده می‌شوند.
25 اگر جُز این است، کیست که مرا تکذیب کند،و بطالت سخنم را آشکار سازد؟»