22 که از یافتن گور مسرور می‌شوند،و با شادمانی بر سرِ شوق می‌آیند؟
23 چرا روشنایی داده می‌شود به آن که راهش نهان استو خدا اطرافش را مسدود کرده است؟
24 زیرا که نانِ من آه کشیدن است،و نالۀ من چون آبْ ریخته می‌شود.
25 زیرا آنچه از آن وحشت داشتم بر سرم آمد؛آنچه از آن می‌هراسیدم بر من واقع شد.
26 آرام و قرار ندارم؛مرا آسایشی نیست، بلکه پریشانی و بس.»