7 دستِ هر انسان را بازمیدارد،تا جمیع آدمیان اعمال او را بدانند.
8 آنگاه وحوش به لانههای خود میروند،و در بیشههای خود میمانند.
9 تندباد از حجرۀ خود بیرون میآید،و سرما از بادهایی که به قوّت میوزد.
10 از دَمِ خدا یخ بسته میشود،و سطح آبها منجمد میگردد.
11 ابرها را از رطوبت آکنده میسازد،و برقِ خود را به وسیلۀ آنها میپراکنَد.
12 به هدایت او به هر سو میگردند،تا هرآنچه را به آنها فرمان دهدبر روی تمامی جهانِ مسکون به عمل آورند.
13 او این همه را سبب میگردد، خواه به جهت تأدیب،خواه برای آبیاری زمین خویش، و خواه از محبت.