16 آنجا ایستاد،اما قادر به تشخیص سیمایش نبودم.شکلی در برابر دیدگانم بود؛خاموشی بود، و آنگاه آوازی شنیدم:
17 ”آیا انسان خاکی در حضور خدا پارسا شمرده شود؟آیا آدمی در نظر خالق خویش پاک باشد؟
18 او حتی بر خادمان خود اعتماد ندارد،و بر فرشتگان خویش خُرده می‌گیرد؛
19 چقدر بیشتر بر آنان که در خانه‌های گِلین ساکنند،که بنیادشان بر خاک است و آسانتر از بید لِه می‌شوند.
20 از یک صبح تا شام خُرد می‌شوند؛بی‌آنکه کسی دریابد، تا ابد هلاک می‌گردند.
21 آیا طنابِ خیمۀ ایشان به در نمی‌آید؟می‌میرند، بدون حکمت.“