2 «اگر کسی بخواهد سخنی با تو بگوید، آیا تاب خواهی داشت؟اما کیست که بتواند از سخن گفتن بازایستد؟
3 هان تو خود بسیاری را پند داده‌ای،و دستان ضعیف را تقویت کرده‌ای.
4 سخنانت لغزندگان را استوار داشته است،و زانوان لرزان را نیرو بخشیده‌ای.
5 اما حال که به تو رسیده، تاب نمی‌آوری،و اکنون که تو را لمس کرده، پریشان گشته‌ای.
6 آیا اطمینان تو نباید بر خداترسی‌ات باشد،و امید تو بر بی‌عیبیِ رفتارت؟
7 «به یاد آر: کیست که بی‌گناه هلاک شده باشد،و کجا صالحان تلف شده‌اند؟
8 بنا بر مشاهدات من، آنان که شرارت شیار می‌کنندو شقاوت می‌کارَند، همان را دِرو می‌کنند.