6 که زمین را از جایش میجنبانَد،و ستونهایش به لرزه درمیآیند؛
7 که خورشید را فرمان میدهد، و طلوع نمیکند،و ستارگان را مُهر و موم مینماید؛
8 که آسمانها را یکتنه میگسترانَد،و بر امواج دریا گام میزند؛
9 اوست که دُبّ اکبر و جبّار را آفرید،و هم ثریا و صُوَر فَلَکیِ جنوب را؛
10 که کارهای عظیم و کاوشناپذیر میکند،و هم عجایب بیشمار.
11 هان از کنارم میگذرد و او را نمیبینم؛عبور میکند و احساسش نمیکنم.
12 چون میرُباید، کیست که او را بازدارد؟و کیست که تواند گفت: ”چه میکنی؟“