4 زیرا آن که با شما میرود تا برای شما با دشمنانتان بجنگد و به شما پیروزی ببخشد، یهوه خدای شماست.“
5 سپس صاحبمنصبان به مردم چنین بگویند: ”کیست آن که خانهای نو بنا کرده و هنوز آن را وقف نکرده است؟ او روانه شده، به خانۀ خود بازگردد، مبادا در جنگ بمیرد و دیگری آن را وقف کند.
6 و کیست آن که تاکستانی غرس کرده و هنوز از میوۀ آن بهرهمند نشده است؟ او روانه شده، به خانهاش بازگردد، مبادا در جنگ بمیرد و دیگری از میوۀ آن بهرهمند شود.
7 و کیست آن که با دختری نامزد کرده اما هنوز او را به زنی نگرفته است؟ او نیز روانه شده، به خانهاش بازگردد، مبادا در جنگ بمیرد و دیگری نامزدش را به زنی بگیرد.“
8 و صاحبمنصبان ادامه داده، بگویند: ”کیست آن که ترسان بوده، دلش ضعف کرده است؟ او روانه شده، به خانهاش بازگردد، تا دل برادرانش نیز مانند دل او گداخته نشود.“
9 چون صاحبمنصبان سخن خود را با مردم به پایان رسانند، سرداران لشکر بر مردم نصب شوند.
10 «هرگاه به شهری نزدیک شوید تا با آن بجنگید، بدان پیشنهاد صلح بدهید.