2 تعلیم من چون باران فرود آید،و سخنانم چون شبنم فرو ریزد.چون نم نم باران بر سبزه‌های تازه،و چون بارشها بر گیاهان.
3 زیرا نام خداوند را ندا خواهم کرد؛وصف عظمت خدای ما را بگویید.
4 «اوست صخره و کارهایش به کمال،راههایش، جملگی انصاف.او خدای امین و برکنار از بیداد،عادل است او و هم درستکار.
5 با وی به فساد رفتار کردند؛عیبها دارند و دیگر فرزندان او نیستند،بلکه نسلی منحرف و کج‌رفتارند.
6 ای قوم نادان و بی‌خردآیا خداوند را چنین پاداش می‌دهید؟آیا او پدر و آفریدگار شما نیستکه شما را بساخت و استوار فرمود؟
7 روزگاران کهن را به یاد آریدو به سالهای نسلهای متمادی بیندیشید.از پدر خود بپرسید تا آگاهتان سازد،و از مشایخ خویش، تا شما را بازگویند.
8 آنگاه که آن متعال قومها را میراث بخشید،آنگاه که بنی‌آدم را منتشر ساخت،او حدود قومها را تعیین فرمود،بر حسب شمار پسران خدا.