22 زیرا آتشی از خشم من افروخته است،که تا به اعماق هاویه زبانه می‌کشد؛زمین را با محصولش می‌سوزاند،و اساس کوه‌ها را مشتعل می‌سازد.
23 «”بلاها بر سر آنان خواهم انباشتو تیرهای خود را بر ایشان صرف خواهم کرد؛
24 از گرسنگی کاهیده خواهند شد،از طاعون و وبای جانکاه تلف خواهند گردید.دندانهای وحوش را بر ایشان خواهم فرستاد،و زهر جانورانی را که بر خاک می‌خزند.
25 شمشیر از بیرون داغدارشان خواهد کرد،و دهشت از درون بر ایشان مستولی خواهد شد؛بر مردان جوان و دوشیزگان به یکسانبر شیرخوارگان و ریش‌سفیدان جملگی.
26 می‌گفتم: ’ایشان را از پا در خواهم آورد،و یادشان را از میان مردمان محو خواهم ساخت؛‘
27 اگر از تحریک دشمن بیم نمی‌داشتم،که مبادا به خطا بیندیشند و بگویند:’دست ما است که غالب آمده،و خداوند نیست که این همه را کرده است.“‘
28 «زیرا آنان قومی گم کرده تدبیرندکه در ایشان بصیرتی نیست.