13 دربارۀ یوسف گفت:«سرزمینش از خداوند برکت یابد،از بهترین نعمتهای آسمان، و شبنم،از آبهای ژرف در زیرِ زمین؛
14 از بهترین محصولات آفتاب،و از بهترین حصاد ماهها؛
15 از بهترین نعماتِ کوههای کهن،و از بهترین محصولات تَلهای جاویدان،
16 از نفایس زمین و پری آن،و از لطف آن که در بوته ساکن بود.باشد که این همه بر سر یوسف فرود آید،بر تارکِ سرِ آن که سرورِ برادران خود باشد.
17 گاوِ نخست‌زاده است او، و پر از شکوه،شاخهای‌گاو وحشی را مانَد شاخهای او؛با آنها قومها را خواهد زد،همگی ایشان را تا به اقصای زمین.آنان ده هزارانِ اِفرایِم‌اند،و هزارانِ مَنَسی.»
18 و دربارۀ زِبولون گفت:«ای زِبولون، در بیرون رفتنت شادمان باش،و ای یِساکار، در خیمه‌های خویش شادی کن.
19 قومها را به کوه خویش فرا خواهند خواند،قربانیهای شایسته در آنجا تقدیم خواهند کرد؛زیرا وفور نعمت دریا را خواهند مکید،و گنجهای نهان در میان ریگها را.»