3 اگر کسی باز نبوّت کند، پدر و مادرش که او را به دنیا آورده‌اند به وی خواهند گفت: ”تو نباید زنده بمانی، زیرا به نام خداوند سخن دروغ می‌گویی.“ و چون نبوّت کند پدر و مادرش که او را به دنیا آورده‌اند، او را از دم تیغ خواهند گذراند.
4 «در آن روز هر یک از انبیا چون نبوّت کنند، از رؤیای خویش شرمسار خواهند بود، و دیگر جامۀ پشمین برای فریب دادن نخواهند پوشید،
5 بلکه هر یک خواهند گفت: ”من نبی نیستم، بلکه کِشتگَرِ زمینم و این زمین نیز از جوانی مِلک من بوده است.“
6 و اگر کسی از او بپرسد: ”این زخمها بر پشت تو چیست؟“ پاسخ خواهد داد: ”در خانۀ دوستانم این زخمها را برداشته‌ام.“
7 «خداوند لشکرها می‌گوید:«ای شمشیر، بر ضد شبان من برخیز،بر ضد مردی که همدوش من است!شبان را بزن و گوسفندان پراکنده خواهند شد،و من دست خود را بر کوچکان بلند خواهم کرد.
8 «خداوند می‌فرماید: در سرتاسر این سرزمین، دو سوّم قطع شده، خواهند مرد، و یک سوّم باقی خواهند ماند.
9 و من آن یک سوّم را از میان آتش عبور خواهم داد؛آنان را همچون نقره تصفیه خواهم کردو همچون طلا مَحَک خواهم زد.ایشان نام مرا خواهند خواند،و من ایشان را مستجاب خواهم کرد؛خواهم گفت، ”ایشان قوم منند؛“و ایشان خواهند گفت: ”یهوه خدای ماست.“»