زکریا 8 NMV

وعدۀ برکت اورشلیم

1 کلام خداوند لشکرها نازل شده، گفت:

2 «خداوند لشکرها چنین می‌فرماید: برای صَهیون غیرتی بس عظیم دارم، و با خشمی عظیم برایش غیورم.

3 خداوند چنین می‌گوید: به صَهیون بازمی‌گردم و در میان اورشلیم ساکن خواهم شد. اورشلیم ’شهر امین‘، و کوهِ خداوند لشکرها ’کوه مقدس‘ نام خواهد گرفت.

4 خداوند لشکرها چنین می‌فرماید: مردان و زنان سالخورده بار دیگر در کوچه‌های اورشلیم خواهند نشست و هر یک به سبب عمر طولانی، عصا به دست خواهند داشت.

5 و کوچه‌های شهر آکنده از پسران و دخترانی خواهد بود که در کوچه‌هایش به بازی مشغولند.

6 خداوند لشکرها چنین می‌گوید: اگرچه در آن ایام این امر در نظر باقیماندگان این قوم شگفت بنماید، آیا در نظر من نیز شگفت خواهد بود؟ این است فرمودۀ خداوند لشکرها.

7 خداوند لشکرها می‌فرماید: اینک من قوم خویش را از ممالک شرقی و غربی نجات خواهم بخشید،

8 و آنان را خواهم آورد تا در اورشلیم ساکن شوند. ایشان قوم من خواهند بود و من در امانت و عدالت خدای ایشان خواهم بود.»

9 خداوند لشکرها چنین می‌فرماید: «دستهای شما قوی شود، ای کسانی که در این روزها این سخنان را از دهان انبیا می‌شنوید، انبیایی که چون پیِ خانۀ خداوند لشکرها به جهت بنای معبد نهاده می‌شد، حضور داشتند.

10 زیرا پیش از آن ایام، انسان یا حیوان را هیچ مزدی نبود، و نه امنیت از دشمن برای کسانی که خروج و دخول می‌کردند، زیرا من هر کس را بر ضد همسایه‌اش برانگیخته بودم.

11 اما، خداوند لشکرها می‌فرماید، اکنون دیگر با باقیماندگان این قوم همچون گذشته عمل نخواهم کرد.

12 زیرا بذر به فراوانی خواهد رویید، تاک میوۀ خود را خواهد داد، زمین محصول خود را خواهد آورد و آسمان شبنم خویش را ارزانی خواهد داشت. آری، من باقیماندگان این قوم را وارث تمامی این چیزها خواهم ساخت.

13 و واقع خواهد شد، ای خاندان یهودا و ای خاندان اسرائیل، که چنانکه شما در میان قومها لعنت به شمار می‌آمدید، به همان‌گونه شما را نجات خواهم داد تا برکت باشید. پس ترسان مباشید، بلکه دستان شما قوی شود.»

14 زیرا خداوند لشکرها چنین می‌فرماید: «آنگاه که پدران شما خشم مرا برانگیختند، قصد کردم بر شما بلا نازل کنم؛ و خداوند لشکرها می‌گوید که از این کار چشم نپوشیدم.

15 به همین‌گونه در این ایام بار دیگر قصد کرده‌ام تا به اورشلیم و خاندان یهودا احسان کنم؛ پس ترسان مباشید!

16 این است آنچه باید انجام دهید: هر یک با همسایۀ خود سخن به راستی گویید؛ در محکمه‌های خویش به حق و در جهت برقراری صلح و صفا داوری کنید؛

17 هیچ‌یک در دل خویش در حق دیگری بد میندیشید، و قسم دروغ را دوست مدارید. زیرا خداوند می‌فرماید: از همۀ اینها متنفرم.»

18 و کلام خداوند لشکرها بر من نازل شده، گفت:

19 «خداوند لشکرها چنین می‌فرماید: روزۀ ماه چهارم و روزۀ ماه پنجم و روزۀ ماه هفتم و روزۀ ماه دهم برای خاندان یهودا به شادمانی و سرور و اعیاد خوش بدل خواهد شد. پس راستی و صلح را دوست بدارید.

20 «خداوند لشکرها چنین می‌فرماید: بار دیگر قومها و ساکنان شهرهای بسیار خواهند آمد

21 و ساکنان یک شهر به شهر دیگر رفته، خواهند گفت: ”بیایید برویم تا از خداوند مسئلت نماییم و خداوند لشکرها را بجوییم، و من نیز خود خواهم آمد.“

22 آری، قومهای بسیار و ملتهای نیرومند خواهند آمد تا خداوند لشکرها را در اورشلیم بجویند و از خداوند مسئلت کنند.

23 خداوند لشکرها چنین می‌فرماید: در آن روزها، ده تن از همۀ زبانها و قومها دست به دامن یک یهودی شده، خواهند گفت: ”بگذارید همراه شما بیاییم، زیرا شنیده‌ایم که خدا با شماست.“»

فصول

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14