2 «خداوند لشکرها چنین میفرماید: برای صَهیون غیرتی بس عظیم دارم، و با خشمی عظیم برایش غیورم.
3 خداوند چنین میگوید: به صَهیون بازمیگردم و در میان اورشلیم ساکن خواهم شد. اورشلیم ’شهر امین‘، و کوهِ خداوند لشکرها ’کوه مقدس‘ نام خواهد گرفت.
4 خداوند لشکرها چنین میفرماید: مردان و زنان سالخورده بار دیگر در کوچههای اورشلیم خواهند نشست و هر یک به سبب عمر طولانی، عصا به دست خواهند داشت.
5 و کوچههای شهر آکنده از پسران و دخترانی خواهد بود که در کوچههایش به بازی مشغولند.
6 خداوند لشکرها چنین میگوید: اگرچه در آن ایام این امر در نظر باقیماندگان این قوم شگفت بنماید، آیا در نظر من نیز شگفت خواهد بود؟ این است فرمودۀ خداوند لشکرها.
7 خداوند لشکرها میفرماید: اینک من قوم خویش را از ممالک شرقی و غربی نجات خواهم بخشید،
8 و آنان را خواهم آورد تا در اورشلیم ساکن شوند. ایشان قوم من خواهند بود و من در امانت و عدالت خدای ایشان خواهم بود.»