1 وای بر شهر ستمگر،که عِصیانگر است و فاسد!
2 از کسی فرمان نمی‌برد،و تأدیب نمی‌پذیرد؛بر خداوند توکل نمی‌کند،و به خدای خویش نزدیکی نمی‌جوید.
3 صاحبمنصبانش در میانش همچون شیرانِ غرّانند،و قاضیانش همچون گرگان شب،که چیزی برای صبح باقی نمی‌گذارند.
4 انبیایش بی‌ملاحظه وخیانت‌پیشه‌اند؛کاهنانش قُدس را نجس می‌سازندو شریعت را زیر پا می‌گذارند.
5 خداوند در میانش عادل استو بی‌انصافی نمی‌کند؛صبح به صبح عدل خویش را نمایان می‌سازدو کوتاهی نمی‌کند؛اما ظالم شرم نمی‌شناسد.
6 «قومها را منقطع ساخته‌ام،و برجهای ایشان ویران شده است؛کوچه‌هایشان را متروک ساخته‌ام،و کسی از آنها گذر نمی‌کند.شهرهایشان چنان ویران گشتهکه نه انسانی باقی مانده و نه سکنه‌ای.
7 «گفتم: ”بی‌گمان از من خواهید ترسید،و تأدیب خواهید پذیرفت.آنگاه مسکنتان برکنده نمی‌شد،و نه آنچه مقرر داشتم بر شما وارد می‌آمد.“اما شما همچنان حریصانهراههای خویش را فاسد ساخته‌اید.»