8 بنابراین خداوند می‌فرماید: «برای من انتظار بکشید،برای روزی که به جهت غارت برخیزم.زیرا بر آنم که قومها را گرد آورم،و ممالک را جمع کنم،تا غضب خویش را بر آنها فرو ریزم،آری، تمامی آتش خشم خود را؛زیرا جهان یکسره در آتش غیرت من خواهد سوخت.
9 «در آن زمان، زبان قومها را به زبانی پاک تبدیل خواهم کرد،تا همگی نام یهوه را بخوانندو او را با یکدلی خدمت کنند.
10 از فراسوی رودخانه‌های کوش،مسئلت‌کنندگانم، یعنی قوم عزیز من که پراکنده‌اند،هدایای مرا خواهند آورد.
11 «در آن روز، دیگر به سبب اعمال خود شرمسار نخواهی بود،یعنی به سبب همۀ اعمالی که بدانها بر‌من عِصیان ورزیدی.زیرا در آن زمان آن کسانت را که سرمست غرورند،از میانت دور خواهم کرد،و تو دیگر بر کوه مقدس منتکبر نخواهی کرد.
12 اما در میانت مردمانی حقیر و بینوا بر جا خواهم نهادکه در نام خداوند پناه خواهند گرفت.
13 باقیماندگان اسرائیل خطا نخواهند ورزیدو دروغ نخواهند گفت،و در دهانشان زبان حیله‌گر نخواهد بود.زیرا آنان چَریده، خواهند آرَمیدو کسی بیمناکشان نخواهد ساخت.»
14 ای دختر صَهیون، فریاد شادمانی سر دِه!ای اسرائیل، بانگ برآور!ای دختر اورشلیم، به تمامی دلشادی کن و وجد بنما!