3 A luaithe a foilsíodh forógra an rí in aon chúige, bhí olagón i measc na nGiúdach, agus troscadh, lógóireacht agus caoineadh, agus luigh mórán daoine i sacéadach agus i luaithreach.
4 Nuair a tháinig a bantracht agus a coillteáin leis an scéala go dtí an bhanríon Eistir, tháinig an-bhuaireamh uirthi; chuir sí éadaí go Mordacaí le cur air in áit an tsacéadaigh, ach dhiúltaigh sé dóibh.
5 Ansin chuir Eistir fios ar Hatác, coillteán a cheap an rí le freastal uirthi, agus d'ordaigh sí dó dul go Mordacaí agus fios fátha an scéil a fháil uaidh.
6 Chuaigh Hatác ag triall ar Mhordacaí dá bhrí sin agus fuair sé ar fhaiche na cathrach é os comhair gheata an rí.
7 D'inis Mordacaí dó gach ar tharla, agus mar a thug Hámán gealltanas suim mhór airgid a íoc le ciste an rí ar son na Giúdaigh a dhíothú.
8 Thug sé dó mar an gcéanna cóip den fhorógra, a foilsíodh i Súsa ag fógairt a scriosta, lena taispeáint d'Eistir á cur san eolas: agus chuir sé teachtaireacht chuici dul go dtí an rí chun achainí a dhéanamh chuige agus cúis a cine a phlé. 8a “Cuimhnigh,” ar sé léi, “ar d'uirísle tráth, nuair d'ith tú as mo láimh féin. Ós rud é gur iarr Hámán, an té is tánaiste don rí, go gcuirfí chun báis sinn, 8b glaoigh ar an Tiarna agus labhair leis an rí ar ár son agus fuascail ón mbás sinn.”
9 D'fhill Hatác, agus d'inis d'Eistir céard a dúirt Mordacaí.