12 Crochadh ár bhflatha;ní thugtar ómós do sheandaoine.
13 Bíonn na hógfhir ag oibriú na bróagus na garsúin ag tuisliú faoi ualaí adhmaid.
14 Ní bhíonn siúl na seanóirí ar an ngeata níos móagus tá an t‑aos óg tar éis éirí as an gceol.
15 Tá deireadh leis an áthas a bhíodh inár gcroíagus rinneadh caoineadh dár gcuid rinnceoireachta.
16 Tá an choróin tar éis titim dár gceann;is mairg dúinn de bhrí gur pheacaíomar.
17 Is é fáth a bhfuil ár gcroíthe go dona tinnagus ár súile go dúdhorcha dall:
18 toisc go bhfuil Sliabh Shíón treascartha tréigtheagus go mbíonn seacáil ag smúrthacht thart ann.