1 ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមនឹកដល់ហេតុការណ៍ដែលកើតមានចំពោះយើងខ្ញុំសូមទតមើលចុះតើគេត្មះតិះដៀលយើងខ្ញុំដល់កម្រិតណា!
2 ទឹកដីដែលជាចំណែកមត៌ករបស់យើងខ្ញុំបានធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ជនបរទេសផ្ទះរបស់យើងខ្ញុំធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ជនដទៃ។
3 យើងខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនដូចក្មេងកំព្រា គ្មានឪពុកម្ដាយយើងខ្ញុំរស់នៅដូចស្ត្រីមេម៉ាយ។
4 យើងខ្ញុំត្រូវបង់ប្រាក់ដើម្បីទិញទឹករបស់យើងខ្ញុំផ្ទាល់ហើយត្រូវបង់ប្រាក់ដើម្បីទិញអុសរបស់យើងខ្ញុំដែរ។
5 ពួកអ្នកដែលតាមប្រហារយើងខ្ញុំស្ថិតនៅពីក្រោយខ្នងយើងខ្ញុំជានិច្ចយើងខ្ញុំអស់កម្លាំងតែគេមិនទុកឲ្យយើងខ្ញុំសម្រាកទេ។
6 យើងខ្ញុំលើកដៃអង្វរសុំស្បៀងពីស្រុកអេស៊ីបនិងស្រុកអាស្ស៊ីរី ដើម្បីចំអែតក្រពះ។
7 ដូនតារបស់យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបមែនតែពួកគេស្លាប់អស់ហើយគឺយើងខ្ញុំទេដែលរងទុក្ខទោសព្រោះតែកំហុសដែលដូនតាបានប្រព្រឹត្ត។
8 ពួកទាសករត្រួតត្រាលើយើងខ្ញុំតែគ្មាននរណារំដោះយើងខ្ញុំចេញពីកណ្ដាប់ដៃរបស់អ្នកទាំងនោះទេ។
9 យើងខ្ញុំប្រថុយជីវិត ឆ្លងកាត់មុខដាវដើម្បីទៅរកស្បៀងអាហារ។
10 ដោយឃ្លានខ្លាំងពេកស្បែករបស់យើងខ្ញុំឡើងក្ដៅដូចភ្លើងចង្ក្រាន។
11 សត្រូវរំលោភស្ត្រីនៅក្នុងក្រុងស៊ីយ៉ូននិងរំលោភស្ត្រីក្រមុំនៅតាមក្រុងនានាក្នុងស្រុកយូដា។
12 ពួកគេព្យួរ-កពួកមន្ត្រីរបស់យើងខ្ញុំហើយគ្មាននរណាគោរពចាស់ជរាទេ។
13 គេប្រើឲ្យពួកយុវជនលីត្បាល់កិនគេប្រើក្មេងប្រុសៗឲ្យលីឈើដ៏ធ្ងន់រហូតដល់ជំពប់ជើងដួល។
14 ពួកព្រឹទ្ធាចារ្យលែងអង្គុយនៅមាត់ទ្វារក្រុងទៀតហើយរីឯពួកយុវជនក៏លែងនាំគ្នាច្រៀងទៀតដែរ។
15 អំណរបានចាកចេញបាត់ពីចិត្តយើងខ្ញុំយើងខ្ញុំនាំគ្នាកាន់ទុក្ខជំនួសការរាំរែក
16 យើងខ្ញុំបាត់បង់កិត្តិយសយើងខ្ញុំត្រូវវេទនាព្រោះយើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប!
17 ហេតុនេះហើយបានជាចិត្តយើងខ្ញុំខ្លោចផ្សាយើងខ្ញុំយំរហូតដល់ហើមភ្នែក។
18 ភ្នំស៊ីយ៉ូនក្លាយទៅជាទីស្មសានជាកន្លែងដែលកញ្ជ្រោងដើររកស៊ី។
19 ព្រះអម្ចាស់អើយព្រះអង្គគ្រងរាជ្យរហូតតទៅបល្ល័ង្ករបស់ព្រះអង្គនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។
20 ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គបំភ្លេចយើងខ្ញុំរហូតដូច្នេះ?ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គបោះបង់ចោលយើងខ្ញុំអស់មួយជីវិត?
21 ព្រះអម្ចាស់អើយសូមនាំយើងខ្ញុំឲ្យវិលត្រឡប់មកវិញនោះយើងខ្ញុំនឹងវិលត្រឡប់មកវិញសូមប្រទានអាយុជីវិតមកយើងខ្ញុំសាជាថ្មី។
22 តើព្រះអង្គបោះបង់ចោលយើងខ្ញុំរហូតមែនឬតើព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធនឹងយើងខ្ញុំហួសកម្រិតបែបនេះឬ?