19 ពេលខ្ញុំនឹកដល់ទុក្ខលំបាក និងភាពតែលតោលដែលខ្ញុំជួបប្រទះនោះចិត្តខ្ញុំឈឺចាប់ខ្លោចផ្សាក្រៃលែង។
20 ទោះបីខ្ញុំខំបំភ្លេចទុក្ខលំបាកនេះក្ដីក៏ខ្ញុំនៅតែនឹកឃើញជានិច្ច។
21 តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំចង់គិតដល់អ្វីៗដែលនាំខ្ញុំឲ្យមានសង្ឃឹមឡើងវិញ
22 គឺខ្ញុំនឹកដល់ព្រះហឫទ័យសប្បុរសរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលមិនចេះរលត់។ព្រះអង្គមានព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរចំពោះខ្ញុំ ឥតទីបញ្ចប់។
23 ព្រះអង្គតែងតែសម្តែងព្រះហឫទ័យសប្បុរសនិងព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរនេះសាជាថ្មីរៀងរាល់ព្រឹកព្រះហឫទ័យស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គមានទំហំធំពន់ពេកក្រៃ។
24 ខ្ញុំពោលថា ខ្ញុំគ្មានកេរមត៌កអ្វីក្រៅពីព្រះអម្ចាស់ទេហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំសង្ឃឹមលើព្រះអង្គ។
25 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះហឫទ័យសប្បុរសចំពោះអ្នកដែលពឹងផ្អែកលើព្រះអង្គនិងចំពោះអ្នកដែលស្វែងរកព្រះអង្គ។