8 ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ មុខពួកគេប្រែជាខ្មៅដូចធ្យូងនៅតាមផ្លូវ គ្មាននរណាមើលពួកគេស្គាល់ទេពួកគេស្គមសល់តែស្បែក និងឆ្អឹងហើយស្បែករបស់គេស្ងួតដូចសំបកឈើ។
9 អ្នកស្លាប់ដោយមុខដាវមានសំណាងជាងអ្នកស្លាប់ដោយអត់អាហារដែលវិនាសបន្តិចម្ដងៗ ព្រោះគ្មានអ្វីបរិភោគ។
10 នៅពេលមហន្តរាយមកដល់ស្ត្រីដែលធ្លាប់តែមានចិត្តអាណិតមេត្តាបែរជានាំគ្នាស្ងោរកូនឯងបរិភោគទៅវិញ។
11 ព្រះអម្ចាស់ក្រេវក្រោធដល់កម្រិតព្រះអង្គបានជះព្រះពិរោធព្រះអង្គបង្កាត់ភ្លើងដុតក្រុងស៊ីយ៉ូនឲ្យឆេះរហូតដល់គ្រឹះ។
12 ស្ដេចទាំងឡាយនៅលើផែនដីព្រមទាំងមនុស្សម្នាក្នុងលោកទាំងមូលពិបាកជឿថា បច្ចាមិត្តអាចចូលមកក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹមបានយ៉ាងនេះ។
13 ហេតុការណ៍នេះកើតឡើងព្រោះតែអំពើបាបរបស់ពួកព្យាការីនិងកំហុសរបស់ពួកបូជាចារ្យដែលប្រហារជីវិតមនុស្សសុចរិតនៅក្នុងទីក្រុង!
14 អ្នកទាំងនោះដើរតែលតោលនៅតាមផ្លូវដូចមនុស្សខ្វាក់ខ្លួនប្រាណរបស់គេប្រឡាក់ទៅដោយឈាមសូម្បីតែសម្លៀកបំពាក់របស់ពួកគេក៏គ្មាននរណាហ៊ានប៉ះពាល់ដែរ។