1 Hæc ostendit mihi Dominus Deus : et ecce uncinus pomorum.
2 Et dixit : Quid tu vides, Amos ? Et dixi : Uncinum pomorum. Et dixit Dominus ad me : Venit finis super populum meum Israël ;non adjiciam ultra ut pertranseam eum.
3 Et stridebunt cardines templi in die illa,dicit Dominus Deus :multi morientur ;in omni loco projicietur silentium.
4 Audite hoc, qui conteritis pauperem,et deficere facitis egenos terræ,
5 dicentes : Quando transibit mensis,et venundabimus merces ?et sabbatum, et aperiemus frumentum,ut imminuamus mensuram, et augeamus siclum,et supponamus stateras dolosas,
6 ut possideamus in argento egenos et pauperes pro calceamentis,et quisquilias frumenti vendamus ?
7 Juravit Dominus in superbiam Jacob :Si oblitus fuero usque ad finem omnia opera eorum.
8 Numquid super isto non commovebitur terra,et lugebit omnis habitator ejus,et ascendet quasi fluvius universus,et ejicicetur, et defluet, quasi rivus Ægypti ?
9 Et erit in die illa, dicit Dominus Deus :occidet sol in meridie,et tenebrescere faciam terram in die luminis :
10 et convertam festivitates vestras in luctum,et omnia cantica vestra in planctum,et inducam super omne dorsum vestrum saccum,et super omne caput calvitium :et ponam eam quasi luctum unigeniti,et novissima ejus quasi diem amarum.
11 Ecce dies veniunt, dicet Dominus,et mittam famem in terram :non famem panis, neque sitim aquæ,sed audiendi verbum Domini.
12 Et commovebuntur a mari usque ad mare,et ab aquilone usque ad orientem :circuibunt quærentes verbum Domini,et non invenient.
13 In die illa deficient virgines pulchræ et adolescentes in siti,
14 qui jurant in delicto Samariæ,et dicunt : Vivit Deus tuus, Dan,et vivit via Bersabee ;et cadent, et non resurgent ultra.