1 Et dixi : Audite, princeps Jacob,et duces domus Israël :numquid non vestrum est scire judicium,
2 qui odio habetis bonum, et diligitis malum ;qui violenter tollitis pelles eorum desuper eis,et carnem eorum desuper ossibus eorum ;
3 qui comederunt carnem populi mei,et pellem eorum desuper excoriaverunt,et ossa eorum confregerunt,et conciderunt sicut in lebete,et quasi carnem in medio ollæ ?
4 Tunc clamabunt ad Dominum, et non exaudiet eos,et abscondet faciem suam ab eis in tempore illo,sicut nequiter egerunt in adinventionibus suis.
5 Hæc dicit Dominus super prophetas,qui seducunt populum meum :qui mordent dentibus suis,et prædicant pacem ;et si quis non dederit in ore eorum quippiam,sanctificant super eum prælium.
6 Propterea nox vobis pro visione erit,et tenebræ vobis pro divinatione ;et occumbet sol super prophetas,et obtenebrabitur super eos dies.
7 Et confundentur qui vident visiones,et confundentur divini ;et operient omnes vultos suos,quia non est responsum Dei.
8 Verumtamen ego repletus sum fortitudine spiritus Domini,judicio, et virtute,ut annuntiem Jacob scelus suum,et Israël peccatum suum.
9 Audite hoc, principes domus Jacob,et judices domus Israël,qui abominamini judicium,et omnia recta pervertitis :
10 qui ædificatis Sion in sanguinibus,et Jerusalem in iniquitate.
11 Principes ejus in muneribus judicabant,et sacerdotes ejus in mercede docebant,et prophetæ ejus in pecunia divinabant :et super Dominum requiescebant, dicentes :Numquid non Dominus in medio nostrum ?non venient super nos mala.
12 Propter hoc, causa vestri, Sion quasi ager arabitur,et Jerusalem quasi acervus lapidum erit,et mons templi in excelsa silvarum.