3 Adhuc enim inter manus habentes luctum,et deplorantes ad monumenta mortuorum,aliam sibi assumpserunt cogitationem inscientiæ,et quos rogantes projecerant,hos tamquam fugitivos persequebantur.
4 Ducebat enim illos ad hunc finem digna necessitas ;et horum quæ acciderant commemorationem amittebant,ut quæ deerant tormentis repleret punitio :
5 et populus quidem tuus mirabiliter transiret,illi autem novam mortem invenirent.
6 Omnis enim creatura ad suum genus ab initio refigurabatur,deserviens tuis præceptis,ut pueri tui custodirentur illæsi.
7 Nam nubes castra eorum obumbrabat,et ex aqua quæ ante erat, terra arida apparuit,et in mari Rubro via sine impedimento,et campus germinans de profundo nimio :
8 per quem omnis natio transivit quæ tegebatur tua manu,videntes tua mirabilia et monstra.
9 Tamquam enim equi depaverunt escam,et tamquam agni exsultaverunt,magnificantes te, Domine, qui liberasti illos.