4 Тие се оженија со Моавки; едната се викаше Орфа, а другата Рута. И таму живееја десет години.
5 Тогаш умреа Малон и Хелеон, и така Ноемина остана и без своите два сина и без својот маж.
6 Тогаш таа се крена, со своите снаи, да си отиде од Моавските Полиња, зашто чу во Моавските Полиња дека Бог го посетил Својот народ и му дал леб.
7 И така таа си отиде од местото каде живееше, а со неа и нејзините снаи; тргнаа на пат за да се вратат во Јудината Земја.
8 Тогаш Ноемина им рече на своите две снаи: „Вратете се секоја во домот на својата мајка! Господ нека ви биде милостив како што бевте вие кон покојниците и кон мене!
9 Господ нека ви додели двете да најдете мир, секоја во домот на својот маж!” И ги пољуби, а тие се расплакаа гласно.
10 И и рекоа: „Не! Ние ќе дојдеме со тебе, при твојот народ.”