Галатјаните 2:6-12 MK2006D

6 А, пак, оние за кои се мисли дека значат нешто – какви и да биле тие некогаш, мене ми е сеедно, Бог не го гледа човекот по лице – тие ништо не ми дадоа.

7 Туку, напротив, кога видоа дека мене ми е доверено да го проповедам Евангелието на необрезаните, како на Петар – на обрезаните,

8 зашто Оној, Кој дејствуваше врз Пе­тар да врши апостолска служба меѓу обрезаните, дејствуваше и врз мене за апостолска служба меѓу незнабошците

9 и кога ја познаа благодатта што ми е дадена, Јаков, Кифа и Јован, кои беа сметани за столбови, ни ја подадоа мене и на Варнава раката за заедништво и се согласија ние да одиме кај нез­на­бош­ци­те, а тие – кај обрезаните.

10 Посакаа само да ги помниме сиромасите, за што се погрижив и точно да го исполнам.

11 А кога дојде Кифа во Антиохија, јас лично му се спротивставив, зашто беше заслужил осудување.

12 Имено, пред да пристигнат некои од Јаков, тој јадеше заедно со незна­бошците; а кога дојдоа, почна да се снебива и да се двои, бидејќи се пла­ше­ше од обрезаните.