1 Ik ben een narcis van Saron,een lelie der dalen.
2 – Als een lelie tussen de distelenzo is mijn liefste onder de jonge meisjes.
3 – Als een appelboom onder de bomen des wouds,zo is mijn geliefde onder de jonge mannen.In zijn schaduw begeer ik te zittenen zoet is zijn vrucht voor mijn verhemelte.
4 Hij heeft mij gebracht naar het wijnhuisen zijn banier over mij was de liefde.
5 Sterkt mij met rozijnenkoeken,verkwikt mij met appels,want ik bezwijm van liefde.
6 Zijn linkerarm is onder mijn hoofden zijn rechterarm omvangt mij!
7 Ik bezweer u, dochters van Jeruzalem,bij de gazellen of bij de hinden des velds:wekt de liefde niet op en prikkelt haar niet,vóórdat het haar behaagt.
8 Hoor – mijn geliefde!Zie, daar komt hij,springend over de bergen,huppelend over de heuvelen.
9 Mijn geliefde is als een gazelof het jong van een hert.Zie, hij staat achter onze muur,kijkend door de vensters, spiedend door de traliën.
10 Mijn geliefde gaat tot mij spreken:Sta toch op, mijn liefste,mijn schone, en kom.
11 Want zie, de winter is voorbij,de regen is over, verdwenen.
12 De bloemen vertonen zich op het veld,de zangtijd is aangebroken,en ’t gekir van de tortel wordt gehoord in ons land.
13 De vijgeboom laat zijn vroege vrucht zwellen,en de wijnstokken in bloei geven geur.Sta op, kom, mijn liefste,mijn schone, kom!
14 Mijn duif in de rotskloof,in de schuilhoek van de bergwand,laat mij uw gedaante zien,laat mij uw stem horen,want zoet is uw stemen uw gedaante is bekoorlijk.
15 Vangt ons de vossen,de kleine vossen,die de wijngaarden verderven,nu onze wijngaarden in bloei staan.
16 Mijn geliefde is van mij en ik ben van hem,die te midden der leliën weidt,
17 tot de avondwind waaiten de schaduwen vlieden.Wend u dan hierheen, en doeals de gazel, mijn geliefde,of als het jong van een hertop de gekloofde bergen.