1 Dette er synene åt Obadja. Så seier Herren Gud om Edom:Ei tidend har vi høyrt ¬frå Herren,eit bod er sendt ut ¬mellom folka:«Stå opp, lat oss reisa oss ¬til strid mot Edom!»
2 Sjå, liten gjer eg deg ¬mellom folka,djupt vanvørd skal du vera.
3 Ditt hjartans hovmod ¬har narra deg,du som bur i bergrivnerog har ditt tilhald i høgdene,du som tenkjer med deg sjølv:Kven kan støyta meg til jorda?
4 Om du byggjer høgt som ørna,ja, legg ditt reir ¬mellom stjernene,så vil eg støyta deg ned derifrå,lyder ordet frå Herren.
5 Om det kom tjuvar til degeller røvarar om natta– å, kor du vert herja –ville dei då stela meir ¬enn dei trong?Om du hadde folk ¬til å hausta din vingard,så leivde dei vel ¬til ei ettersanking.
6 Å, kor dei har ransaka Esau,leita opp hans løynde skattar!
7 Dei du var i pakt med,driv deg heilt til grensa.Folk du hadde fred med, ¬har svikta deg;dei har fått overtaket på deg.Dei som åt av ditt brød,har sett snarer for deg og seier:«Det finst ikkje vit i han.»