4 Og då han sådde, fall noko attmed vegen, og fuglane kom og åt det opp.
5 Noko fall på steingrunn, der det var lite jord, og det skaut opp straks fordi det var så grunt.
6 Men då sola steig, sveid det av og visna, for det hadde ikkje rot.
7 Noko fall mellom klunger, og klungeren voks opp og kvelte det, så det ikkje gav grøde.
8 Men noko fall i god jord. Det skaut opp, voks og gav grøde: tretti, seksti, ja, hundre gonger det som var sådd.»
9 Og han sa: «Den som har øyre å høyra med, høyr!»
10 Då han vart åleine med dei tolv og dei andre som var med han, spurde dei han om likningane.